Kerstkind als teken

Kerst is het feest van de ultieme kwetsbaarheid. Een pasgeboren kind in een kribbe, als teken van Gods liefde voor de mensen. Is er iets waar we deze dagen meer naar verlangen dan dat? Menselijkheid en liefde voor alle mensen? Op vrijdag 16 december heeft De Wereld Draait Door als thema Broederliefde. Fidan Ekiz, één van de tafelgasten, laat het filmpje zien van een White Helmet, een jonge vrijwillige reddingswerker. Hij heeft een baby gered vanonder het puin van een stad in Noord-Syrië. We zien de man met de baby op schoot zitten in een schuddende ambulance terwijl de tranen over zijn wangen blijven stromen. ‘Ze zal het overleven, als God het wil’, herhaalt hij.

Tweede kans

Dat beeld krijg ik niet van mijn netvlies. Dit kind krijgt een tweede kans, maar al die anderen, wie bekommert zich om hen? Om me heen hoor ik veel mensen zeggen dat ze niet meer kijken naar beelden van de oorlog in Syrië of naar documentaires over vluchtelingen. Ze kunnen het niet meer aan, voelen zich machteloos en weten geen raad. Ook ik vroeg me af, kan en wil ik me nog zo laten raken? Waar zijn mijn tranen?

troost

Deze week stond ik voor mijn boekenkast en ik zocht een kerstverhaal dat zou kunnen troosten. Ik vond een boekje van Herman Andriessen. Hij hervertelt het verhaal van één van de herders, de eerste mensen die op kraamvisite komen bij Jezus, Maria en Jozef in de stal. Het bezoek laat hem niet los, het kind laat hem niet los en hij keert terug omdat hij niet precies begrijpt wat hij nu heeft gezien en meegemaakt. Dan volgt het onderstaande gesprek:

‘Maria zei zacht: ‘Je hebt het gezien aan ons.
Er is iets met het kind.
Mijn nicht Elizabeth heeft me dat ook al gezegd.’
Toen zei de herder, net zo zacht:
‘Met mijn kind was ook iets.’
‘Wat dan?’, vroeg zij.
Toonloos zei hij: ‘Het werd ziek en ging dood.
Sindsdien zijn alle kinderen voor mij een teken.’
Zij zag hem aan.
Toen zei ze: ‘Streel het maar;
en denk aan je kind.’
Hij legde zijn hand op het kleine hoofdje
en streelde het kind.
Het sliep rustig door onder zijn grote hand.
Maar de wond in zijn hart ging dicht.
Maria zag het aan;
hoe hij zijn hand legde op het kleine hoofd
en het streelde, en hoe zijn ziel genas.
En in haar hart rees het eerste begrijpen.’

Je ziel genezen

Vaak weet ik niet hoe ik mijn kinderen kan uitleggen wat ik geloof. Dit verhaal komt daar dichtbij. Als je gewond bent geraakt en verliezen hebt geleden, mag je ‘het kind’ strelen en kan je ziel genezen. Dat is voor mij het geheim van Kerst.
Ik wens iedereen gezegende Kerstdagen.

Zie hieronder de link naar het filmpje

Syrische vrijwilliger redt baby en barst in tranen uit | NOS

nos.nl/artikel/2135372-syrische-vrijwilliger-redt-baby-en-barst-in-tranen-uit.html

Uit: Herman Andriessen, En God wachtte, vertellingen bij de Schrift, 2002.